Het wolfeind is het
dakschild
dat aan de korte kant staat van een
wolfdak. Het is een kleinere driehoek dan het
eindschild
van een
schilddak. Wanneer men de constructie met een
zadeldak
vergelijkt, zal men zeggen dat het bovenste deel van het
dak
ontbreekt: de
kap
is afgewolfd.
De korte
hoekkepers
sluiten aan op de
nok, net zoals die van een schilddak. Er kan hier een speciale dakpan toegepast worden, het
T-stuk
(oftewel het 'broekstuk').
Bij rijkere vormen wordt op het
nokeinde
een elegante
piron
geplaatst.
Het driehoekige wolfeind is meestal een kleine dakschildje en vangt dan niet zoveel water.
Is het groter of wil men hier per se geen
gootloos dakschild,
dan is een wolfeindgoot nodig, de afwatering daarvan vraagt enig kunst- en vliegwerk.
Tekst: Jean Penders (03-2005). Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
