De
lekdorpel
wordt sinds de
renaissance,
in navolging van
Romeinse bouwkunst,
vaak nadrukkelijk vormgegeven als sierelement.
De onderzijde wordt dan fraai
geprofileerd
en soms wordt deze nabij de einden ondersteund door
consoles.
Deze staan in het verlengde van de stijlen van het
kozijn
of de
omlijsting,
bij een lange lekdorpel soms ook wat meer naar buiten.
De vorm is vaak flauw gebogen, bijvoorbeeld als
ojief.
Tekst: Jean Penders, 02-2006. Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
