Een
kerkvenster
waarbij de beeldhouwer de
Boom van Jesse
uitgehakt heeft in de
tracering
noemen we een
Jessevenster.
Het komt voor in de late
gotiek,
maar niet zo heel vaak. Het vereist veel vakmanschap
en creativiteit. Een relatief eenvoudige oplossing laat de
Sint-Servaaskerk in Maastricht
zien: de
middenmontant
is verbreed, zodat daarop plaats was voor
Jesse
en zijn boom met de koningen van Israël op de takken en Christus in de top.
Een rijkere variant, uit de 14e eeuw, is bijvoorbeeld te vinden in Dorchester in Engeland.
De takken van de boom vormen de flamboyante tracering. Daarin zijn ook
personen opgenomen, maar een deel van de figuren heeft een plaats gevonden in de
glas-in-loodpanelen van het venster.
Veel vaker, al in de 12e eeuw, zien we de Boom van Jesse uitsluitend in
glas-in-lood
uitgewerkt. Dat is veel gemakkelijker; we spreken dan niet van een Jessevenster, maar van een
Jesseraam.
Tekst: Jean Penders (02-2010). Bronnen: zie literatuurlijst. Afbeelding: Jean Penders
