Een weg of straat kan geplaveid zijn met
kasseien.
Het is een oude manier om een degelijk wegdek te krijgen,
bestand tegen de ijzeren hoepels die om de karrenwielen gelegd zijn.
Dat ratelende geluid van
ijzer
op de
bestrating
is eeuwen heel gewoon geweest,
voor geluidsoverlast bestonden nog geen normen.
Baksteen was geen alternatief, want pas bij de machinale fabricatie van de heel harde
klinkers
kon in die richting een oplossing gezocht worden. Daarmee kwam er eindelijk een einde
aan de afhankelijkheid van
natuursteen,
iets wat in Nederland altijd een probleem was.
De kasseiweg is vaak bestraat in een fraai waaier-achtig patroon.
Het principe van de kasseiweg gaat terug tot de
Romeinen,
die dikke
natuurstenen platen
gebruikten.
Die verdelen de druk van het verkeer veel beter, maar in onze streken zou zo'n wegdek onbetaalbaar zijn.
Tekst: Jean Penders, 09-2005. Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
