Het beeld van de
moderne architectuur
wordt voor een groot deel
bepaald door de mogelijkheden die het (gewapende)
beton
schiep. Het spreekt voor zich dat met dit
materiaal ook in de
wegenbouw
geëxperimenteerd werd. Immers, de krachten
die het
verkeer
op het wegdek uitoefent kunnen door dit materiaal goed verspreid worden.
Op kleinere schaal hadden
natuurstenen platen
dit al aangetoond.
De eerste
rijkswegen
van vóór de Tweede Wereldoorlog (en ook nog wel daarna)
waren typische betonwegen. Ook nu nog zijn er
asfaltwegen
te vinden, die door een ritmisch gebonk verraden een betonnen
voorgeschiedenis te hebben. De naden tussen de betonplaten zijn nodig en
moeten met een elastisch materiaal
(zoals
asfalt)
gevuld worden. Niet alleen is er een grens aan de afmetingen van een betonplaat,
voor het uitzetten en krimpen is ook ruimte nodig.
Betonwegen bestaan in hun simpelste vorm uit langwerpige platen, die in stroken gelegd zijn, daar waar
de wielen rijden.
Tekst: Jean Penders, 09-2005. Bronnen: zie literatuurlijst. Foto: Jean Penders
